سنسور اکسیژن بوش | ایسیو ای بی اس یدک

سنسور اکسیژن از نوع سازم و بوش دارای سوکت سبز رنگ جهت استفاده در خودروهای 206و 207و دنا و پراید با ایسیو سازم و بوش

از آنجاییکه حرکت یک خودرو با سوختن بنزینی در موتور ممکن می‌شود بنزین نیز برای سوختن به اکسیژن نیاز دارد. در موتورهای بنزینی نسبت ایده آل اکسیژن به بنزین 14.7 به 1 واحد است. این قطعه می‌تواند مخلوط غنی و فقیر را تشخیص دهد. مکانیزم کاری در اکثر سنسورهای اکسیژن به این صورت است که یک واکنش شیمیایی در آنها رخ می‌دهد و بر اثر آن ولتاژی تولید می‌شود. سپس کامپیوتر موتور این ولتاژ را بررسی می‌کند و می‌فهمد که وضعیت سوخت چطور است (غنی یا فقیر) و مقدار سوخت ورودی به موتور را بر اساس آن تنظیم می‌کند.

به بیان ساده‌تر به ازای هر 14.7 واحد هوا می‌بایست یک واحد بنزین وجود داشته باشد تا فرایند سوختن به بهترین شکل ممکن صورت پذیرد.

اگر مقدار هوا کمتر از 14.7 باشد، بعد از احتراق بنزین اضافی باقی می‌ماند که به این حالت سوخت غنی می‌گویند (یعنی بنزین زیادتر از نرمال، هوا کمتر از نرمال ( که منجر به آلودگی می‌شود.
اگر مقدار هوا بیشتر از 4.7 باشد به این معناست که اکسیژن اضافی در سوخت وجود دارد که به این حالت سوخت فقیر می‌گویند (بنزین کم، هوای زیاد). معایب تولید سوخت فقیر تولید بیشتر آلاینده‌های نیتروژن-اکسید، عملکرد ضعیف و حتی آسیب رسیدن به موتور است.
در مقابل اگر میزان هوا بیش از مقدار یاد شده باشد احتراق با تولید آلاینده‌هایی مانند نیتروژن اکسید همراه خواهد شد که به آن سوخت ضعیف نیز گفته می‌شود. وجه مشترک هر دو حالت تولید آلودگی بیشتر و آسیب رسیدن به موتور است.